Ik (Antoine) ben zelf werkzaam als software architect bij Centric, meer specifiek het onderdeel Public Sector Solutions waar wordt gewerkt aan applicaties voor lokale overheden. Applicaties waarmee gegevens van burgers worden bijgehouden, wordt bijgehouden wie welke zorg nodig heeft, bepalen of iemand in aanmerking komt voor een uitkering, omgevingsvergunningen worden afgehandeld en meer. Processen die bijdragen aan een eerlijke uitvoering van wetgevingen waarnaar wordt verwezen in SDG doel 16.

De maatschappij is echter continu aan verandering onderhevig. De uitdagingen waar we voor staan, zoals klimaatverandering, verlies van biodiversiteit en vervuiling van het water, vragen veranderingen in wetgevingen en dus ook aanpassingen in de systemen die Centric bouwt. Een deel van deze systemen wordt gebouwd en onderhouden met behulp van Model Driven Development, mijn expertisegebied. Dit is een vrij klein gebied binnen de softwareontwikkeling waarbij code wordt gegenereerd met behulp van modellen. Ik beschrijf mijn werk dan ook als “het automatiseren van het automatiseren”. Daarmee is de afstand tot het eindproduct en de realisatie van de uiteindelijke doelen wel gevoelsmatig heel groot, maar zonder MDD zouden veranderingen niet zo efficiënt door te voeren zijn als met. En met het gebrek aan IT’ers en toenemende veranderingen zou dit nog belangrijker kunnen worden.

Kijkende vanuit onze activiteiten thuis, en andere vergelijkbare initiatieven, zien we dat de huidige procedures bij gemeenten niet of nauwelijks aansluiten op veel van de doelen rond het verduurzamen van onze samenleving. Soms lijkt een vergunning voor een megastal of datacentrum makkelijker te worden vergeven dan voor bijvoorbeeld een voedselbos. Veel duurzame projecten zijn ook pragmatisch van opzet omdat je niet weet welke materialen beschikbaar komen of wat het effect van bepaalde keuzes gaat zijn. Ook heb je snel te maken met meer, maar kleinschalige activiteiten. Je gaat niet één gewas verbouwen, één boom aanplanten of één gebouw plaatsen, maar verschillende onderdelen die samen een geheel moeten gaan vormen die er voor zorgen dat er zo veel mogelijk lokaal en circulair kan plaatsvinden.

Zodra je een aanvraagprocedure in gaat word je dan ook overspoeld met regels, zoals afstanden tot erfgrenzen, maximale diepte voor afgravingen en meer. De impact op de natuur, zoals stikstofuitstoot van transport en het verschil tussen schroeffunderingen en betonfunderingen worden momenteel niet of nauwelijks er in meegenomen, of in ons geval aan het einde van de procedure door het onderbouwen van een kwaliteitsbijdrage.

Als je boven bepaalde vergunningsvrije grenzen komt, of te maken hebt met b.v. archeologische waarden, dan bestaat de kans dat je in maatwerk procedures belandt waar de leges hoger bij liggen en onderzoeken dienen plaats te vinden. Dat terwijl je liever je energie en financiële middelen zou willen gebruiken voor het betrekken van anderen met kennis. Niet dat de kennis en de wil deze in te zetten niet aanwezig is binnen de gemeente, maar willen we juist ook kleinschalige projecten, die samen een groot verschil kunnen maken, stimuleren, dan zal beschikbare tijd al snel een uitdaging vormen en kan het betrekken van andere lokale initiatieven met kennis en ervaring een uitkomst bieden.

Wij zien het als doel om onze kennis en ervaringen te delen zodat anderen makkelijker deze procedures in kunnen gaan en gemeenten meer overzicht krijgen over waar aanpassingen duurzame initiatieven kunnen stimuleren. Dit doen we door:

• het aangaan van gesprekken
• anderen de mogelijkheid bieden bij ons te komen kijken
• te participeren aan lokale initiatieven
• het delen van kennis en ervaring via onze website