Het liefst hadden we inmiddels de wereld laten zien wat voor mooie plannen we met ons huis en tuin hebben liggen én ook daadwerkelijk gaan realiseren. In Gouda hadden we al ambitieuze ideeën, maar vele factoren hebben eraan bijgedragen dat we het landelijk zijn gaan zoeken. Een rustgevende omgeving voor onze kinderen, ruimte voor creativiteit én duurzaamheid. Het leek ons een mooie formule waarbij de nadruk alsnog op doorzettings vermogen lijkt te komen liggen.
We lopen tegen veel kip-ei problemen aan. Hoewel er veel mensen bereid zijn met ons mee te denken, waaronder bij de gemeente, er veel wordt gedaan om duurzaamheid te stimuleren, lijken huidige regelgevingen vooral voor beperkingen te zorgen.
De eerste waar we tegenaan zijn gelopen is dat we, door de omvang, niet de houtopstand van door de letterzetter kever aangetaste dennenbomen mogen kappen zonder een beplantingsplan. Lijkt logisch, we willen immers ontbossing tegengaan. Maar het opzetten van een plan waar biodiversiteit, permacultuur en de functie van voedselbos centraal staat kost veel tijd en energie terwijl we door kappen de situatie al zouden verbeteren. Ook lijken bepaalde kosten niet tot elkaar in verhouding te staan. We willen veel materiaal hergebruiken, gebruik maken van gedoneerde bomen en meer wat het ook financieel haalbaar maakt. Maar het aanvragen van vergunningen wordt per activiteit beoordeeld, wat haaks staat op onze visie waarbij alles deel uitmaakt van één systeem en alles voor meerdere doelen moet dienen. Gelukkig krijgen we ook positieve reacties vanuit de gemeente, zo ook over de gesubsidieerde wadi in onze voortuin dat deel moet gaan uitmaken van ons “levend visitekaartje”.
Hetzelfde gaat op voor het huis en bijgebouwen. De garage moet gesloopt worden, maar dat betekent niet automatisch dat er iets nieuws voor terug gezet mag worden. Ook willen we materialen hergebruiken waardoor we een definitief ontwerp pas hebben als we weten welke materialen we beschikbaar hebben. We willen zo min mogelijk slopen en, als er toch iets nieuws gebouwd wordt dit met een zo klein mogelijke impact op de omgeving doen door het gebruik van ecologische materialen en alternatieven zoals schroeffunderingen i.p.v. beton. Maar ook hier geld dat we huidige regelgevingen niet willen en kunnen negeren.
Inmiddels hebben we verschillende gesprekken gehad, o.a. met betrokkenen bij Floriade paviljoenen waar circulaire bouw is toegepast en met verschillende personen die naar de presentatie over circulair bouwen bij Warm Wonen in Weert kwamen. Sommigen verbazen zich om de complexiteit, anderen delen onze ervaringen.
Maar de laatste weken zijn er vooral weer beren op onze weg gekomen. We hadden al de vraag gekregen wat we allemaal op ons dak halen en de architect geeft ook aan voor een grote uitdaging te staan. We moeten toegeven, onze keuzes worden niet enkel gemaakt vanuit het oogpunt van duurzaamheid. Onze, bij aankoop label-G woning, moet gewoon verduurzaamd worden, maar als het dak er letterlijk af moet, dan willen we uiteraard ook dat een kostbare verbouwing een verbetering is qua woongenot en daar hoort ook ruimte voor onze hobbies bij. Bij onze eerste ideeën zouden we het karakter van het huis aanpassen, maar de architect haalde ons over om dat niet te doen. Onze uiteindelijke conclusie is dat we hier, met onze wensen, niet aan ontkomen. Maar we zien daardoor echter meer kansen om, met een nieuwe stijl die we ook terugzien bij andere circulaire gebouwen, zonder hogere kosten méér te krijgen met een kleinere impact op het milieu. Het is dan ook een dooddoener als de architect aangeeft dat het onbegonnen werk is zo’n ontwerp er bij de gemeente door te krijgen. Dat gaat er bij ons, en vele anderen die stappen proberen te maken op het gebied van duurzaamheid, uiteraard niet in. Ja, de architect heeft vele goede argumenten, zoals de tijd waarbinnen wij willen kunnen starten met de bouw. Het veranderen van regels kost tijd, maar het kan toch niet zo zijn dat in een tijd van stikstof debatten, boeren protesteren, woningnood, grondstoffen crisis, klimaatverandering en vele andere maatschappelijke uitdagingen men er bewust voor moet kiezen oplossingen die er liggen niet uit te voeren omwille van regels en esthetische bezwaren?
De komende tijd gaan we ons netwerk inzetten om tot een overtuigend plan te komen. Een plan dat laat zien dat “meer met minder” mogelijk is.